Vakantie is ook een tijd voor boeken die al even op de boekenstapel lagen, wachtend op het juiste moment. En dit was blijkbaar het moment voor het heel erg mooie 'Real Estate' van Deborah Levy, uit 2021. Het gaat over hoe je als vrouw een plek zoekt voor jezelf, een plek die je zelf bent. Er zijn verwachtingen, er is het patriarchale systeem, ze trekken je in een richting waarin je je plek gaat vertalen in het pad naar materieel bezit van een huis.
Levy beweegt heen en weer tussen al die beelden, nu ze zestig is, ook haar jongste dochter uit huis is en ze na een scheiding een nieuw evenwicht zoekt. In haar hoofd heeft ze een groot droomhuis, dat de hele tijd met haar meegaat. Ze reist heen en weer, op bezoek bij vrienden, naar plekken waar ze een tijd kan blijven om te schrijven en waar ze nieuwe verhalen en talen leert. Ze wordt geconfronteerd met mannelijke verwachtingen over wat vrouwen, vrouwelijke schrijvers en vrouwelijke personages wel en vooral niet mogen zijn.
De verteller zit tegelijk dicht op het echte leven van Deborah Levy en heeft ook de nodige afstand om het hele boek te componeren uit fragmenten die verspreid zijn in de tijd. Het is als lezer alsof je de hele tijd de schrijver dicht bij je kunt voelen en tegelijk toch ook niet. Het boek bestaat uit kleine fragmenten, telkens in een heel mooie taal, licht en ironisch, maar ook ingehouden. Met meer vragen dan antwoorden, en allerlei verwijzingen naar diverse kunstenaars.
Naarmate je leest voel je steeds beter hoe dit boek veel meer is dan een gewone biografie. Je voelt hoe de tekst leeft. Je voelt hoe het boek meer zegt en laat zien dan enkel persoonlijke ervaringen. Deborah Levy beweegt hel mooi heen en weer tussen werkelijke en gedroomde plekken, levens van echte mensen en van personages. Dat eigen huis, die 'room of one's own', bestaat in de relaties met mensen, in je leven vormgeven, in verhalen, in een soeverein leven waarin het niet de mannen zijn die zeggen wat vrouwen moeten denken of zijn. Het mooi vormgegeven boek ademt mee met de tekst die in zekere zin ingehouden zindert. Heel mooi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten