Soms zou je

Soms zou je stukjes willen schrijven met maar één zin in.

Soms zou je willen dat je handen staal zouden kunnen plooien, of iets van die orde.

Soms zou je willen dat je aan de tijd kunt wrikken.

Soms zou je willen dat er iets is dat heelt.

Soms zou je willen dat je om dat woord litteken heen zou kunnen.

Soms zou je willen dat je alleen maar de juiste woorden zou vinden.

Soms zou je willen dat beelden altijd blijven in je hoofd.

Soms zou je willen dat anderen niet gedaan hadden wat ze deden.

Soms zou je willen dat je tranen gewoon zouden opdrogen, zonder meer.

Soms zou je willen dat je iemand aan het lachen kon brengen, telkens opnieuw.

Soms zou je willen dat je armen groot genoeg zouden zijn.

Soms zou je willen dat je iets kon zeggen zonder het woord te gebruiken.

Soms zou je willen dat je alleen maar onnozel moest doen.

Soms zou je willen dat je traag zou kunnen dansen, midden in een nacht.

Soms zou je willen dat de tijd weg zou kunnen stromen uit je lichaam, voor even.

Soms zou je willen dat de dag gaat liggen in de nacht, alsof het niets is.

Soms zou je willen dat jouw dromen haar omringen, zonder dat ze dat weet.

Soms zou je willen dat je wist hoe het moest, alles.

Soms zou je willen dat je handschrift in je brieven zo mooi is als je je droomt.

Soms zou je willen dat je rug als de rivier zou zijn.

Soms zou je willen dat je een gedicht kon schrijven dat als de zee zou zijn.

Soms zou je willen dat iemand je zegt dat alles goed zal komen.

Soms zou je willen dat iemand je zoet uit elkaar haalt, ongemerkt bijna.

Soms zou je willen dat je dat liedje voor haar zou kunnen zingen.

Soms zou je willen dat je voor de wind kunt gaan staan.

Soms zou je willen dat je kon zeggen waar de plek is waar het begint.

Soms zou je willen dat je een plek kunt zijn.

Soms zou je willen dat je brieven zijn als je huid.

Soms zou je alleen maar willen zeggen: ik wou dat je helemaal warm was vanbinnen.