Je hoort de nieuwe plaat van een van je grote muzikale helden. I’m longing for a storm.
Iets over natuurkrachten. Ze kunnen allemaal bij je zijn. Ze kunnen zijn wie jij bent.
Je denkt aan een liedje dat je ooit hoorde. Die ene zin bleef bij je. We're tender as a lotus and we're tougher than stone.
Soms denk je aan die woorden en weet je weer wat je zou willen zijn.
Soms neemt de storm het over. Soms is het de verontwaardiging. Soms zijn het je dromen die pijn doen.
Soms ben je kwaad. Kwaad is ingewikkeld, soms.
Soms zien mensen het in je ogen. Soms wijzen ze je erop. Soms doet dat pijn.
Soms ben je radeloos kwaad. Op een kloteziekte, om maar iets te zeggen.
Je probeert het af en toe, om daar iets over te zeggen. Hoe die storm je verwart. En dan hoor je, zoveel maanden later, dat die woorden iets betekenden voor een ander.
Je probeerde het al enkele keren uit te leggen. Aan iemand die je dierbaar is. Hoe zij ook jouw storm is.
Iemand noemde je ooit een vulkaan. Het kaartje heb je nog ergens.
En er is dat andere liedje. I have always been a storm. Het hoorde bij zoveel stille avonden. Je wist nooit goed waarom het je zo aantrok.
Soms moet je wachten tot de wind gaat liggen in je lichaam. Het is de enige weg.
En soms ben je windstil.
Niet meer op de vlucht.
Dan zou je kunnen vertellen over de lotus.
Zou de rivier kunnen helen? De rivier is de belofte van de zee.
De littekens en de huid. Soms ken je de volgorde niet.
Je kunt kijken naar de wind. Je kunt kijken naar het water.
Soms is mist je lot. Iets met verlangen.
De dingen zijn geschreven in je huid. De grammatica ontbreekt.
Misschien zou je een trage regen verkiezen. Een regen met geduld.
Je wou het nog uitleggen, enkele dagen geleden. Maar het was niet het moment.
Je zei het nog, minder lang geleden. En iemand wist meteen wat je bedoelde. Ze had het al die tijd al gezien.
Soms wil je dat de dingen na elkaar komen, als onderscheiden seizoenen. Zo werkt het niet.
En misschien is dat wel goed.
Vaak is er alleen de stroom, voel je hoe het stroomt. En verdwijn je.
De wind kan eenzaam zijn. Soms wil je ergens onderweg schuilen.
Daar waar het veilig is kun je hier zijn. En dan is het onweer daar.
In je dromen zie je hoe het is. Soms weten je handen het.
Hoe het juist zit met die woorden, het blijft ongezegd. Sommigen zeggen dat ze de natuur op afstand houden. Soms denk je dat het omgekeerd is.
Je bent te lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten