08 maart 2019

Stapfragmenten

Een koekje in de namiddag.

Droomherinnering.

Die plaat die je je nog herinnert, op handen.

Je kent alle woorden nog.

Een stukje over een boek schrijven, eindelijk.

Je lichaam schokt zich los.

Een blauw zwaailicht midden in de nacht.

De datum voor het etentje.

De platte kaas niet vergeten.

De vermoeidheid verplaatst zich.

Raar dat mensen willen zeggen dat ze iets niet mooi vinden.

Een tussenverdriet.

Ingewikkelde dromen, veel.

Een vraag over de stilte.

De vragen komen naar je toe.

Op de tafel liggen wachten.

Een rustige afstand.

De gel.

Iemand zegt dat je ogen twinkelen.

Buikherinnering.

Dat is geen boek voor jou, Jos.

Fijne mensen praten over boeken.

Woorden in de krant, ze maken je kwaad.

De doos met platen staat klaar.

Tri Martolod.

Je vertelt het verhaal, over februari.

De zee.

De grammatica.

Een andere schok.

Iets warmt niet op.

Aarzelen, net voor de tekst zichzelf begint te schrijven.

Verhalen over vrouwen van toen, ze ontroeren je.

Circulair, iets keert terug, misschien.

Boekenkaternverlangen.

Een leerzaam treingesprek, iets over reflexiviteit.

Boekenkaternverlangenuitstel.

Specialiteit, uitstel.

Lekker naar huis stappen.

Geen opmerkingen: