De sterren

‘Op deze plek hebben we ooit nog gezeten, herinner je je dat nog?’
‘Natuurlijk.’
‘Ja? Dat had ik niet verwacht.’
‘Er zijn wel meer dingen die jij niet weet. Of niet beseft.’
‘Het was een mooie avond toen, na een heel warme dag. Het gras was koel. En er waren veel sterren te zien.’
‘Ik herinner me nog dat ik niet wou dat die avond ooit voorbij zou gaan.’
‘Hoe is het nu met je dochter?’
‘Deze week is ze niet bij me. Het is goed allemaal, in principe. Maar ik ben zo rusteloos. Alsof ik de hele tijd te ver weg ben.’
‘Van wat?’
‘Dat ze me nodig zou hebben. Of gewoon, dat ik haar zou kunnen zien, of weten dat ze bijna thuiskomt, of zoiets.’
‘Ik zie het aan je ogen.’
‘Ja?’
‘Ja. Ik ken je ogen.’
‘Weet je, jij bent eigenlijk een van de weinige mensen die me rustig kunnen maken, als dat nodig is. Je hebt iets dat me vertraagt, of zo.’
‘Dat is mooi dat je dat zegt.’
‘En jij? Hoe staat het met het genieten? Was dat niet het thema van de maand?’
‘Je bedoelt het thema om deze maand over na te denken?’
‘Duh….’
‘Ik geniet er toch van nu om hier met jou te zijn?’
‘Duh… je weet wel wat ik bedoel.’
‘Het maakt me een beetje bang. Op een week tijd heb ik van drie mensen dezelfde vraag gekregen, min of meer.’
‘Hoe zou dat komen?’
‘Ik vind dat het goed gaat met het genieten, maar ik denk dat het niet goed genoeg is. Er is een stuk van het verhaal waar ik liever niet kom, denk ik.’
‘Als je me belooft dat je me, wat dit thema van de maand betreft, een geheim zult vertellen, dan vertel ik er jou ook een. Wat denk je?’
‘Dat lijkt me een heel spannend idee. Vertel jij me eerst nog iets over de romantiek? Jouw thema van de maand.’
‘Hoezo?’
‘Nu weet jij best wat ik bedoel.’
‘Te moeilijk onderwerp, denk ik. Het is te riskant, denk ik. Romantiek. Ik wil niet nog eens zoveel verliezen. En ik moet er zijn voor haar, dat staat nu voorop.’
‘Maar is het echt wel het een of het ander, zoals jij het nu voorstelt? Of ben je vooral bang van de verbinding? Soms denk ik dat.’
‘Te moeilijke vraag. Maar wel de juiste, denk ik.’
‘Even tussendoor, en het hoort nog niet bij het geheim. Je ziet er erg mooi uit vanavond. Ook zo met dit hier.’
‘Jaja, dat zal wel.’
‘Heb je dat bewust gedaan? Ik zal eens dapper zijn.’
‘Officieel niet natuurlijk.’
‘Soms denk ik voor jou dat een heel klein beetje romantiek toelaten misschien wel heel goed zou zijn. Ook dat zie ik aan je ogen. Misschien alleen al maar de gedachte, meer niet.’
‘Je maakt me zenuwachtig. Zal ik nog wat wijn halen?’
‘Wacht nog maar even. Laten we kijken naar de sterren.’
‘Zouden dat dezelfde sterren zijn als toen? Dat zou een mooie gedachte zijn.’
‘Ongetwijfeld.’
‘Ik stel voor dat jij je geheim vertelt nu, terwijl we naar de sterren kijken. Wat denk je?’
‘OK dan. Hier komt het, ben je klaar?’
‘Ja, helemaal.’