‘Ja, zoiets.’
‘En het is ook niet iets, en niet niets. Het is, gewoon.’
‘Ga verder.’
‘En nu gaan we verder met het gesprek.’
‘Waren we al begonnen dan?’
‘We waren nog niet gestopt, volgens mij.’
‘Nee?’
‘Nee. Het gesprek ging verder, de hele tijd.’
‘Maar ik heb toch vaak niets te zeggen.’
‘Je doet maar alsof.’
‘Ik denk het niet.’
‘Ik denk het wel.’
‘Misschien kan ik wel beter praten als ik niet praat.’
‘En zie je er dan ook uit als je spiegelbeeld?’
‘Ongetwijfeld.’
‘Ik denk het niet.’
‘Grrr.’
‘En te weten dat ik een lijst heb van dingen waar ik nog met jou over wil praten.’
‘En is die lang?’
‘Redelijk. Er staan maar 134.000 dingen op.’
‘En daar wil je met mij over praten?’
‘Ja.’
‘Kun je er niet 133.999 van maken? Dat voelt wat overzichtelijker.’
‘Geen probleem. En als we dan bij 133.999 zijn kan ik zeggen dat het punt dat ik wil bespreken is dat er nog een is. Minstens.’
‘Flauw.’
‘Nee. Gewoon.’
‘En de finaliteit van dat alles? Je ziet, ik kan ook moeilijke woorden gebruiken.’
‘Het concept is dat we pas uitgepraat zijn met elkaar nadat we oud en dood zijn.’
‘Niet eerder dus.’
‘Nee.’
‘En is de lijst dan lang genoeg?’
‘Ik denk het wel. Ik heb daar wat ingewikkelde berekeningen voor uitgevoerd, en het zou moeten kloppen.’
‘En mijn lijst?’
‘Jouw geheime lijst?’
‘Ja.’
‘Die kan daar nog helemaal tussen.’
‘En weet je al tussen welke nummertjes van jouw lijst de mijne dan komt?’
‘Nee, natuurlijk niet. We gaan toch wild leven, of niet soms?’
‘Jij? Wild?’
‘Ik denk het wel.’
‘Dream on.’
‘Ben ik volop mee bezig.’
‘En hoe moet dat dan met die lijsten?’
‘Gewoon, op geheel organische wijze.’
‘Gewoon, zoals wij zijn dus.’
‘Inderdaad.’
‘En heb je voor nu nog een plan?’
‘Altijd. Ik heb altijd plannen voor nu.’
‘Zoals?’
‘Zullen we dan toch eindelijk die fles champagne open maken?’
‘Zou die al niet te oud zijn ondertussen?’
‘Dan doen we gewoon een andere open, en nog een, en nog een. Tot het lekker is.’
‘Dus als ik elke keer zeg dat de champagne toch niet echt heel lekker is, gaan we gewoon door.’
‘Inderdaad, dan gaan we gewoon door.’
‘Maar je mag niet zeggen dat het een cadeau is.’
‘Natuurlijk niet. Het is een experiment. Puur praktisch dus.’
‘Puur praktisch, dat vind ik wel een goed idee.’
‘Daar gaan we dan.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten