Kleine stukjes van je leven.
Of is het heroveren?
Dingetjes opruimen die er al weken lagen.
Iemand anders zou het waarschijnlijk niet eens opmerken.
Het geeft niet, jij weet het.
(Het heeft misschien iets te maken met dat voornemen van die grens.)
En je kijkt rond, en je zou zo graag ook dat en dat nog weg hebben.
De dingen die aan je trekken.
Soms wil je daar niet zijn, is de tijd daar.
Dingetjes opruimen in je hoofd. Dat ook.
En sommige dingen laat je achter je, het is tijd.
Ook hier zou een ander het verschil niet zien, waarschijnlijk.
Sommigen zullen het weten.
Die Kunst der Fuge, dat is het geworden.
(Je hoort het nu, hoe het beweegt in de ruimte, en alles is.)
Sommige dingen moesten lang wachten eer ze mochten vertrekken.
Je had het al eerder gezegd, dat sommige dingen tijd vragen.
Je kijkt rond, iets maakt je rusteloos.
Je denkt aan iemand die ook al in een droom kwam de vorige nacht.
Iets is veranderd, denk je, inderdaad.
(Dat stukje daar opruimen, het zal voor een andere dag zijn.)
(Je lichaam maakt je iets duidelijk.)
Het is goed iemand te horen.
Sommige dingen zijn versleten, ze mogen weg.
(Soms wacht je lang, en dan mag het ineens snel gaan.)
Er is trouwens ook iets met de planten, en het is goed.
(In die droom legde je iets af.)
En als je nu ook nog dat stuk van de kast leeg zou kunnen maken.
Je begrijpt iets over de weken die voorbij zijn.
Misschien zou je een brief moeten schrijven nu.
Er waren veel kleine verrassingen de voorbije dagen.
Een ander zou ze niet eens merken, waarschijnlijk.
Soms lijken ze iets aan te geven.
En iets met je handen, ook.
(Zodra je begint, zie je hoe lang je gewacht hebt.)
Misschien wil je sommige woorden horen nu, misschien niet.
Er is zo veel nog daar, dat wacht, of er al is.
(En die ene plant, het is tijd.)
(Die andere plant, je kreeg die, zo lang geleden, van iemand die opdook in een gesprek.)
Met minder rommel kunnen de herinneringen zich beter nestelen.
Misschien is het een geschenk.
Je zou het wel kunnen uitleggen, wat er was, en wat weg is.
Je zou het kunnen zeggen, waar het is, wat zou kunnen komen.
Sommige dingen verlaten zichzelf.
Tussendoor is er een sluimerend klein verdriet.
Het legt zich neer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten