Beatmuziek

Woorden zijn werelden.

In een of ander gebied in de nabije verte wil een burgemeester een groep zigeuners verjagen. Met inzet van gesofisticeerde middelen. Die dragen de naam van DJ Jos. DJ Jos dient over te gaan tot het uitvoeren van een geluidsbombardement. Bij navraag denkt hij eraan te beginnen met enkele Vlaamse schlagers. Aan de burgemeester wordt ook gevraagd welke muziek hij verwacht dat ingezet zal worden voor deze speciale missie. Zijn antwoord is: “Beatmuziek.” Je leest het nog eens opnieuw, en er staat wel degelijk beatmuziek. Je kijkt voor alle zekerheid na of we nog steeds leven in het jaar 2014. Dat blijkt het geval te zijn. Even dacht je terug aan het legendarische optreden dat je met je neef bracht, toen je een jaar of acht of zo was. Uitgevoerd met diverse metalen deksels. Boven op een afdakje, ter hoogte van het kippenhok. Het nummer was enigszins repetitief van aard, en bestond basically uit één zin: “Ik zen nen Beatle zonder haar.” Gelukkig bestaan er van dat nummer geen demo’s. Ze zouden evenwel erg nuttig zijn als antiterroristisch wapen.

Het woord vernedering wordt door sommige mensen iets te gemakkelijk gebruikt. Het aantal personen van het mannelijk geslacht bij die sommige mensen is buitenproportioneel hoog. Onlangs zag je er nog een op de televisie. De gruwel in kwestie is ooit nog een tijdje president van Frankrijk geweest. In real life is hij van het korte type. Sommige gezagsdragers van het enigszins korte type ontwikkelen soms een redelijk hoog brulgehalte. De man in kwestie was opgepakt in het kader van een gerechtelijk onderzoek naar corruptie. Hij was een beetje lang ondervraagd. Iedere normale mens zou na zo’n zaak een klein beetje beschaamd in een hoekje kruipen, en aan zijn of haar vrouw vragen: “Schat, kun jij vandaag even naar de winkel gaan voor een flesje melk? Ik zie het niet echt zitten.” Maar niet het vilein heerschap in kwestie. Nee, die laat zich uitnodigen voor een tv-programma, in prime time. Die man is zo’n zielige übermacho dat er zelfs al testosterondampen uit de krant opstijgen als enkel nog maar zijn naam genoemd wordt in een artikel op pagina zeven. (Hij gebruikt ongetwijfeld Tabac als aftershave…) Die ondervraging was volgens hem alleen politiek gemotiveerd, en het was bovenal… een vernedering. Een vernedering van een groot staatsman, van een belangrijke mens quoi. Dat hij mensen ooit als tuig omschreef dat met een hogedrukreiniger moest worden verwijderd, was misschien ook wel een beetje kwetsend, maar dat mocht dan misschien of zo, want dat waren geen belangrijke mensen. Voortgedreven door een interstellair ego gaat hij verder, en zegt dat hij wel wil terugkeren “als het volk hem roept”. Mensen die van zichzelf geloven dat ze een messias zijn, en in al hun goedheid bereid zijn de veronderstelde achterlijkheid van de rest van de schepping nog even te tolereren, tot ze ‘geroepen’ worden, er moet daarover in de DSM een omschrijving te vinden zijn.

De formulering gemiste kans kan mooi zijn. Misschien heb je de ultieme kans gemist om aan die mooie vrouw te zeggen dat je haar in je dromen zou willen toelaten. Misschien heb je de kans gemist om te zeggen dat het je spijt wat je die dag eerder deed of zei, waardoor de liefde tussen je vingers glipt. Het zullen litteken blijven op je hart. Dat zou een gemiste kans kunnen zijn. Maar een schepen die zegt dat de Vlaamse beweging een fout maakte door geen merchandising te maken op basis van de Vlaamse Leeuw rond het WK en de Rode Duivels, dat is – laten we zeggen – van een andere orde qua existentiële dimensie. Het WK zou zo een Belgisch verhaal geworden zijn, terwijl het even goed een Vlaams verhaal had kunnen zijn, nog steeds volgens die man. En dat is dan “een gemiste kans”. Die gemiste kans wordt dan weer goedgemaakt, want burgers die een leeuwenvlag aan hun raam hangen kunnen “schone prijzen” krijgen. Die DSM ligt nog ergens in de buurt waarschijnlijk? In de goede oude communistische traditie zijn er mensen die vinden dat als hun schema niet op de werkelijkheid past de werkelijkheid maar moet worden aangepast aan hun schema. De man in kwestie is geen lid van een of ander communistisch fanclubje, maar van een partij die steevast beweert namens ‘de’ Vlamingen te spreken. Dat hij wel zal bepalen aan welke criteria je moet voldoen om als een ‘echte’ Vlaming te worden beschouwd, en dat gelukkig toch heel wat mensen helemaal niet door anderen willen gemodelleerd worden als echte Vlaming, dat zal ook wel een gemiste kans zijn waarschijnlijk?