Vanaf waar begint het oosten van het land en houdt het centrum op? (Kwestie van het weerbericht goed te interpreteren als ze zeggen dat het waarschijnlijk in het oosten, en misschien nog in het centrum gaat regenen. Begint het oosten net voorbij Kessel-Lo, of in Tienen, of in Sint-Truiden? En moet je dan al dan niet een regenjas meenemen omdat het waarschijnlijk in het oosten en misschien in het centrum gaat regenen in de namiddag of misschien de avond en het eigenlijk ook wel heel zonnig is als je vertrekt en je weet dat het heel warm gaat worden?)
(Vorige vraag is variant op andere ultieme vraag.) Mag ik vandaag zonder jas naar school?
Hoe lang mag je in haar ogen kijken?
Hoe lang kun je in haar ogen kijken? (Sommige vragen zijn meer geschikt voor even dagen, andere voor oneven.)
Kan de vraag over waar seffens ophoudt en waar straks begint ook als een ultieme vraag beschouwd worden?
Zul je moedig zijn, wanneer het ertoe doet?
Hoe bang mag je zijn van de liefde?
Waarom is die ene zin telkens zo mooi in dat ene liedje van Spinvis? “Want welke weg ik kies. Hij leidt naar hier.”
En waarom is die andere zin telkens zo hartverscheurend in dat ene liedje van Talking Heads? “I'm just an animal looking for a home. And share the same space for a minute or two."
(Waarom heb je dat al honderd keer gezegd, trouwens?)
Zullen we ooit thuis zijn?
Wat als je niet saai bent?
Kan vinaigrette echt te zuur zijn? (Of zijn het watjes die dat vinden?)
(Is een variant van een andere vraag.) Kun je echt te veel peper in je soep doen?
In welke taal moet je communiceren met de kosmos?
Als je een sms stuurt naar iemand, zou je dan de woorden door de lucht kunnen zien vliegen als je maar lang genoeg oefent?
Vliegt een lieve sms sneller dan een boze?
Is de liefde van het betaalapparaat in de bioshop wederzijds? (Het is elke keer een spannend moment, betalen in de bioshop met je kaart. Ook voor kleine bedragen, zoals gevraagd, trouwens. Blijkbaar is dat apparaat hoogsensitief. Bij veel kaarten komt er een of ander probleem. De mevrouw aan de kassa heeft het je uitgelegd, met een enigszins zwoele blik in haar ogen. Je moet het doen met liefde. LOOOOOOVVVVVE. Zo zei ze het. En ook magic fingers natuurlijk, maar dat was een uitgangspunt. Sindsdien concentreer je je elke keer geheel op de liefde. Bij de klant voor jou gaat het altijd mis. Maar als jij aan de beurt bent, LOOOVVVE, en dan kijkt ze je samenzweerderig aan. Maar de vraag is wat het apparaat zelf voelt.)
Klopt je vermoeden dat de kosmos ook reageert op dat betaalapparaat?
Waarom is het woord helen te groot?
Hoe komt het dat dat ene vervelende vliegje op de meest vervelende manier in je oog vliegt op steeds het meest vervelende moment? (En hoe komt het dat er zoveel miljard van die kleine vliegjes zijn die niet in je oog vliegen als je op een juniavond weer naar huis fietst?)
Als er een god zou zijn, zou zij er dan voor kunnen zorgen dat een miljard van die zoveel miljard vliegjes in de ogen The Donald vliegen, met een regelmatige interval, maar ook een zekere subtiele genadeloosheid?
Kun je jezelf vergiffenis schenken voor de vorige vraag enkel en alleen omdat je niet in god gelooft?
Kunnen we troost vinden in elkaar?
Wat ooit als er niemand voor je en niemand achter je staat?
Kun je verdwalen in dat zoete niemandsland tussen droom en wakker?
Wat weten je handen nog voor ze het weten?
Zouden ze allemaal weten hoe graag je hen gezien hebt als je morgen dood zou vallen? (Terechtkomen onder een neervallende ster verandert de vraag niet wezenlijk.)
En zelfs dan, heb je dat al genoeg gezegd aan die mensen die het hadden moeten horen, ook als ze het al lang wisten?
Hoe stil kan het zijn als je ’s nachts wacht op je lichaam, op hoe het zich in zichzelf neerlegt?
Als je een wens mag doen, mag je dan ook wensen dat je elke dag een wens mag doen?
Welke droom mag je wanneer vertellen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten