Blijf

Uit bed springen.

Klaar voor de laatste werkdag.

Voor het vertrek eerst nog een belangrijk bericht.

Je bent ook de hele tijd daar.

Zinnen in je hoofd, een stroom.

Treinschrijven, tot het schriftje bijna vol is.

De luchthavenomweg, zodat je langer kunt schrijven.

De geluiden in het park.

De hele gang zal de hele dag voor jou alleen zijn.

Koffie.

Een laatstedaglijstje.

Eerst snel het kleine prutswerk.

Je apparaat heeft geen zin in knippen en plakken, om een duistere reden.

Een berichtje tussendoor, de dingen lijken goed.

Een traan van opluchting.

Dan die nieuwsbrief in de drie talen in het format puzzelen.

Je best doen om niet te voelen dat je moe bent.

Zoals altijd duurt het net iets langer dan je had gedacht.

De update.

Al die dingen die je gedacht hebt sinds de ochtend.

Het is iets dat je moet doen, het is aan jou om dat te doen.

De briefjes.

Ergens in je hoofd komen de beelden samen voor de tekst die je te schrijven hebt.

Ze is er nog.

Een wonderlijk gesprek.

De stroom.

En je was al al die dingen aan het oefenen in je hoofd.

Nog snel dat verslag en die andere kleine dingen.

En dan de tekst dus nog.

Je volgt de stroom van de tekst.

Lukt het bij jou daar een beetje?

Je twijfelt weer, maar ook dit keer is dit de tekst zoals die nu moest zijn.

Iets met een glimlach.

De tekst is klaar, en iets van de vermoeidheid komt al over je.

Ze wacht, zegt ze.

Iets in je is een beetje rusteloos.

Je ruimt de laatste dingen op en vertrekt.

De vakantie is begonnen.

Onderweg naar het station duizel je even van vermoeidheid.

In de trein, je bent ook daar.

De man die geen zin heeft om even te wachten terwijl die mensen hun fiets uitladen.

Zucht.

De ogen van de mevrouw in de winkel lachen zo mooi.

Je bent weer thuis.

Je bent ook daar, je zult nog even wachten.

Na het eten eerst even kijken.

Misschien zijn de dingen niet goed.

Je lijkt ineens zo ver weg.

Je bent er, zeg je, altijd.

Kon je maar.

Ze weet toch wel dat.

De avond zal gewoon zijn.

De nacht stil.

De vermoeidheid zal langzaam de dingen overnemen.

Hopelijk is de volgende dag er snel.

Je blijft.