Zorgwekkend

De eerste aankondigingen dat het kerstfilmseizoen weer gaat beginnen zijn er ondertussen.

De wetenschap dat je waarschijnlijk ook nog zult kijken naar kerstfilms.

Zoals je alle vorige jaren ook deed.

Ondanks het ongetwijfeld belang voor de wereldvrede niet helemaal begrijpen waarom het kerstfilmseizoen nog zo lang na Kerstmis doorgaat.

Over die kwestie even gebeld met Sinterklaas. 

Sinterklaas die zich aan het bezinnen is over de boodschap van de onderwijsminister dat Sinterklaas niet van buiten de school naar de school mag komen maar wel van binnen de school.

Of dat dan met een drone moet.

Sinterklaas vindt het opportuun om publiek niet te veel standpunten in te nemen over de lengte van het kerstfilmseizoen.

Verder wel een fijne vaststelling om te horen dat Sinterklaas ook nog maar sinds dit jaar een smartphone heeft.

Sinterklaas heeft zich nog eens verontschuldigd voor het feit dat ik als kind dat ene ding dat ik had gevraagd niet had gekregen, en een hoop dingen die ik niet had gevraagd wel.

Had iets met Exceltabellen te maken blijkbaar.

Dat je toch altijd geleerd had vroeger dat clementines geen pitten hebben en mandarijntjes wel. En dat je in de winkel clementines hebt gekocht, en dat er blijkbaar meer pit dan rest in zit.

En of dat erg is, in het licht van het wereldleed, dat je nog altijd niet goed weet hoe je dat elegant moet doen, met die pitten.

Waarna je vaststelt dat jij de enige bent die thuis is in je eigen huis.

Dat je dus nog wat kunt oefenen.

Zonder dat dat je mannelijkheid aan zal tasten.

Wat sowieso al geen issue was.

Wel fijn trouwens dat ze ER opnieuw uitzenden, net terwijl je aan het koken bent meestal.

Zou dat ook iets voor watjes zijn?

Het voordeel van alleen wonen is dat het iets gemakkelijker is – in het kader van het huishoudelijk management – om steeds de chocoladeondergrens te kunnen bewaken.

Chocoladediscipline is een belangrijke competentie.

De vrouw van Sinterklaas had je dat ook al gezegd.

Iemand ging - zo hoorde je - ervan uit dat het vroegtijdig terug sluiten van de discotheken alleszins op jou geen extreem zware traumatische impact zou hebben.

Hoe kwam ze erbij?

Alsof er in jouw hoofd geen wilde dingen zouden gebeuren. Minstens.

Desalniettemin, het door jou tot kunst verheven uitstel van genot, in het algemeen, maakt het wel iets gemakkelijker om te weerstaan aan de verleidingen van het dagelijkse leven.

Waar de dochter van Sinterklaas je uitgebreid mee kon plagen.

Die kinderen zijn zo van de wereld tegenwoordig.

Nu ja, iedereen is van de wereld. Toch? 

Wat dan weer werd bevestigd door de man van de kerstman.

Die zei dat het wel interessant is om met de tools die je nog uit je opleiding hebt aan de slag te gaan met een analyse van de narratieve structuren van kerstfilms.

Daarbij ook in kaart brengend hoe de rollen van de vrouwen- en mannenpersonages gewijzigd zijn.

Ook al zien ze er allemaal zo gezandstraald uit.

En hebben ze nooit één vlek op hun hemd en staan ze steeds in glimmende keukens.

Behalve dan die ene man, telkens weer, met zo’n houthakkershemd, die er in het begin wat hoekerig uitziet, maar van wie je weet dat hij een groter hart heeft dan de afgeborstelde vriend van de vrouw, de vrouw die zelf nog niet beseft dat ze eigenlijk beter kan vallen voor het houthakkershemd, maar eerst moet er nog iets gebeuren waardoor ze beseft dat haar vriendje (van de stad) eigenlijk een eikel is, terwijl houthakkershemd (van een small town) het echt goed voor heeft met haar, en al de hele tijd verliefd is, hoewel hij dat niet wil toegeven, waarna ze elkaar toch nog kussen op het einde, terwijl ze in de deuropening van de stal staan.

Het is wel fijn dat sommige dingen wel voorspelbaar zijn. Misschien.

Laat dat kerstfilmseizoen maar komen. Of zoiets.