Slentervragen

Zou je dat stukje door haar laten lezen?

Wat wou die droom jou zeggen?

Wat denk jij over eenzaamheid?

Wat mis je telkens opnieuw?

Wat is die rusteloosheid in je schouders?

Hoe ziet het fototoestel eruit dat weer echt zou passen in je handen?

Zouden die twee plantjes er toch nog doorkomen?

Hoe komt het dat de letters in dat stuk van de krant, over de letteren, zo intens lijken?

Is het de melancholie in zijn stem die je altijd zo heeft aangetrokken?

Ben je de vraag over het alleen zijn nu nog dichter genaderd?

Hoe zou het zijn als je nu gewoon de trein naar Nederland zou kunnen nemen?

Hoe komt het dat die stoel je lijkt te troosten?

Wat zeggen de rimpels?

Is het zo dat je nu pas vrij bent om sommige dingen te zeggen?

Waarom zou die ene vraag gemakkelijk zijn, en die andere zo moeilijk?

Hoe komt het dat dat boek zo nabij voelt?

Wat zie je op de foto’s in je hoofd?

Hoe lang is het nu geleden dat jullie het huis achterlieten?

Waarom ging je kijken op My Pension?

Zouden ze toch niet denken dat je hen in de steek laat?

Wat zou nu de beste oplossing zijn voor die rode bank?

Hoe staat het met de brieven?

Welk antwoord had je wel graag gekregen?

Zijn dat de dingen die binnen enkele dagen in je tekst terecht zullen komen?

Klopt het echt dat je niet bang zou zijn van de dood?

Zou al het zand nu echt uit de salade zijn?

Gaat dat verdriet door je heen, of is het gewoon een reisgezel?

Had je je niet voorgenomen om daar te stofzuigen?

In welke doos zat die foto van je overgrootvader nu ook weer?

Heb je je teruggetrokken, weg van die plek?

Welke plaat wil je nu horen?

Hoe zou het met haar gaan?

Wat zou je voelen?

Wanneer zal je haar weer kort zijn?

Wie weet hoe de dans eruit ziet?