Randgeluiden

Het geluid van de platenspeler, net voor de naald in de groef valt.

Het scheermesje.

Het zo goed als niet te horen geluid van het potlood in het schriftje. Een vermoedgeluid.

Iemand praat in zichzelf in de gang. Galm.

De bladzijden van het dikke boek, in de wind, buiten op het terras.

Het broodsnijgeluid, dat bij elk brood weer anders is.

Iets dat kraakt in je nek.

Sirenes in de verte. Komen ze dichterbij, of toch niet?

Het liedje in je hoofd.

De zachte stem van de acteur in die serie.

Iemand heeft haar of zijn micro niet gedempt. Ergens in een kamer bij iemand zegt iemand iets.

Die ene krant klinkt zachter bij het omslaan dan die andere.

Weekendstoppels.

De iets te lage auto die schuurt bij de verkeersdrempel.

De wind in de struiken.

De deur die openstaat bij de taartmevrouw en de luide muziek die naar buiten komt.

Iemand is bezig een antwoord te tikken op je berichtje. Tiktiktiktik. Of is het pokpokpokpok?

Bij elk nummer dat nu speciaal gedraaid wordt op de radio erg goed letten op de drumstijl van Charlie Watts.

Een stem horen die pijn doet.

Het meisje dat haar mama roept. Het jongetje dat je ziet en niets zegt.

De diepe brom die je oefent en bijna je buik doet trillen.

De masserende handen van de mevrouw in het filmpje.

Het rijstkookwater dat tussen de dekselrand naar buiten pruttelt.

Het berichtje dat binnenkomt terwijl je staat te koken en dat je doet glimlachen.

Een borrelend geluid in de badkamer.

De plop die zo lang op zich laat wachten terwijl je het potje probeert open te krijgen bij het opruimen van de keukenkast.

Die ene toets op de piano die een beetje rammelt en die je eraan herinnert dat je binnen enkele weken weer je jaarlijkse afspraak met de pianostemmer moet maken.

Wachten op een signaal dat de trein zal vertrekken, in je droom.

De stem die je je probeert te herinneren.

Op de radio horen dat je mee mag stemmen over het liedje dat de beiaard op zoveel plaatsen zal spelen tijdens Open Monumentendag. Het liedje dat je zou willen beiaardgewijs proberen te horen in je hoofd.

Plantengefluister.

Almost Cut My Hair. (Poging tot subtiel headbangen.)

De stilte die zich laat denken.