Het trage naderen

Misschien weet de Wayfaring Stranger iets over het geheim.

Misschien was het niet erg dat je haar vertelde wat een huis betekent.

Misschien wachtte je op een boodschap die je pas zou begrijpen op het moment zelf.

Misschien is het goed om al te denken aan de frangipanetaart.

Misschien is je oog moe.

Misschien was het wel een trombone die je hoorde.

Misschien is de stilte in de nacht een geschenk.

Misschien mag je er zijn.

Misschien ben je bijna toe aan de nuttige dingen.

Misschien is je verlangen eenvoudig.

Misschien had ze gelijk toen, met die vulkaan.

Misschien moet je haar dat ooit nog eens vertellen.

Misschien beschermt de boom je.

Misschien zullen ze de weg vinden.

Misschien deed je huid het goed, die wissel van de seizoenen.

Misschien is er iets veranderd.

Misschien moet je naar die foto’s gaan kijken.

Misschien weten ze dat je er bent.

Misschien ben je wezer dan je dacht.

Misschien moet je spoedig nog eens naar haar toe, daar.

Misschien zijn de lakens al droog genoeg voor het bed.

Misschien glimlachen de planten.

Misschien kan helen.

Misschien is het niet erg dat je verder gaat.

Misschien heb je ook nog basilicum nodig.

Misschien ben je bang van die handen.

Misschien is het iets voor jou, dat speciale zomerabonnement.

Misschien is het hoog tijd voor de bloemen.

Misschien kantel je al een beetje in de zomer.

Misschien zie je iets van het verdriet.

Misschien lukt het om die brief te schrijven.

Misschien zul je dat drijven ooit nog doen.

Misschien moet je zelf eens pickles maken.

Misschien leggen de dingen zich zachtjes neer.