De dagen hebben hun ritme gevonden. (Die grote tekst is klaar, je kunt de dagen anders laten ademen.)
Je kijkt naar het lijstje met nuttige dingen, kiest er iets uit. (Moet je eerst de leukste kiezen, of eerst de moeilijkste? Je spreekt met jezelf af dat er over dat onderwerp geen interne dialoog zal worden georganiseerd.)
Je bestelt kaarten voor een van je grote helden. (Het is gelukt! Je roept iets.)
Je staat voor de cd-kast. Een moment om nog eens dingen opnieuw te beluisteren. Je hoort de stem van die ene fadozangeres die je enkele keren zag zingen in de schouwburg en die erg veel indruk op je maakte. Je leest dat ze een nieuwe plaat heeft, je bestelt ze meteen bij je lokale platenboer. (Intens vakantiegevoel, of zo.) Je kunt al aftellen.
Nog eens dat ene stuk op de piano oefenen. Het gaat steeds beter. (De piano is blij.)
Je gaat even langs bij de vriendin die net weer thuis is uit het ziekenhuis. (Je bent zo blij dat alles goed gegaan is.) De dingen zijn weer zoals ze moeten zijn, denk je.
Je vertrekt voor je afspraak. Zoals gewoonlijk zit ze al te wachten. Een mooi gesprek, verhalen die rustig gewacht hadden.
Een andere dag.
Op weg naar het station voor je bezoekje haal je nog de cd op die je bestelde. Die kan rustig wachten.
(Alsof je elke keer zomaar op reis mag gaan, denk je.)
Het is goed om haar weer te zien. Het ontroert je, hoe jullie verhaal door de jaren rustig verder beweegt. (De dingen die blijven, en het blijven in de dingen die veranderen.) Je vertrekt met een prei in je rugzak.
Mmm, lekker doorlezen in het dikke boek, in de stiltewagon. (Het lijkt alleen alsof ze het volume van de omroepstem in deze wagon dubbel hard hebben ingesteld, met ook nog eens extra fluittonen.)
(Je legt aan jezelf uit waarom het een goed idee is om toch nog even iets te koken die avond.)
Ingewikkelde en spannende dromen.
Een andere dag. (Op weg naar je kinesiste. Zou je haar durven vragen toch even te kijken naar die ene plek die al enkele dagen pijn doet? Misschien is dat niet verboden.)
Misschien is een beetje moedig zijn ook nuttig. De kinesiste duwt je lichaam weer in de juiste plooi. Je merkt het al meteen wanneer je bij haar buitenkomt.
(Middagdutjes zijn een goede uitvinding.)
Je bent bijna aan het einde van dat dikke boek. (Je hebt, zoals steeds, al een beetje schrik voor het stukje dat je erover zult schrijven.)
Een mooie film in de bioscoop. (Je zag hem eerder al, jaren geleden. Hele stukken lijken heel ver weg in je herinnering, merk je.) Iets over schuld, vergeving, over verloren gaan en gered worden, over eenzaamheid en over liefde. Nog een mooi gesprek nadien, met een trage stem. (Maar die mensen aan het andere tafeltje maken wel heel erg veel lawaai…)
Vroeg opstaan voor het oud papier. (Alle andere pakken en dozen lijken al behoorlijk nat.)
In het boek dat je van je vroegere buur kreeg lees je iets over de wonderbaarlijke sanseveriavermenigvuldiging. (Gewoon even proberen, denk je. Vakantie!)
Het voordeel van de nuttige dingen: het is alsof het huis een beetje terugkeert naar jou.
De laatste bladzijden uit het dikke boek. (Je bent een klein beetje duizelig.)
(Eerst even terugkeren, eerst even de stroom opzoeken, voor je over dat boek gaat nadenken.)
Gewoon gaan zitten en schrijven, zeg je tegen jezelf. (De tekst komt gewoon, stel je vast.)
Je kijkt nog altijd gefascineerd naar hoe die man in die serie beweegt.
Vroeg in de ochtend beginnen met de kleerkast, spreek je met jezelf af. (Het zal nog niet de grote beweging worden, maar wel een kleine, wat ook al iets is.)
Je mag van jezelf zomaar naar de boekhandel gaan, voor een vers boek. (Hee?! Er is een vierde deel van wat een trilogie was. Jippie! Vakantie!)
De planten glimlachen naar jou.
Een paar hemden strijken, met Bach. (De kast ziet er netjes uit nu.)
(Nog eens nadenken wat je met die gaatjes in die truien zou kunnen doen.)
Je stort je een beetje gretig in je verse boek. (Je bent weer thuis, denk je.)
Aardbeitjes, mmm.
(Het leven is overzichtelijk, zo lijkt het wel.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten