20 maart 2021

De stoel


Het boek ligt lekker in je hand.

Hoe hij over vrouwen schrijft.

Zo komt er meer licht op je blad.

De stem van een kind.

Je been trekt.

Ergen is er een verdriet.

Bij het boek blijven.

Een andere bank daar, welke kleur zou dat moeten zijn?

Ze komt in jouw hoofd.

Die plaat van The Beatles in het verhaal, jij hebt die in de Duitse uitvoering.

Hoe zat de stoel vroeger?

Je zou moeten poetsen.

Soms zie je verlangen, maar je begrijpt het niet.

Geen idee hoe lang je hier al zit, niet naar je horloge kijken.

Iets in je buik ontspant, tranen.

De kast staat daar rustig.

Verder lezen.

Niet vergeten straks de digicorder te programmeren voor die dansvoorstelling.

Er is iets met het licht, in al zijn boeken.

Zul je straks zin hebben om er een bespreking over te maken?

Wat een stom verhaal was dat in die serie.

Minder magisch, meer melancholisch, dit boek, denk je.

Waar in je rug zal het straks pijn doen als je opstaat?

De telefoon ligt op de tafel, goed dat er niemand een berichtje stuurt, je zit goed.

Haar na het weekend zeker nog bellen, zoals je je voorgenomen had.

Zou het dezelfde vertaler zijn als in zijn andere boeken? Je denkt dat het een andere is.

Die ene opmerking die je las maakte je verdrietig.

Was je stem goed?

Van ergens, in de winkel of zo, kartonnen dozen meenemen, zodat je verder kunt opruimen.

Die leuningen zijn echt goed. Het is goed hier te zitten.

Misschien kun je morgen het boek al uit hebben.

Op deze plek in de kamer alleen zijn.

Hoe zou het nu echt met haar gaan? 

Dat tafeltje zou je ook kunnen veranderen.

Was er ook iets met nieren en trauma?

Zou hij dit boek ook al gelezen hebben? Of heeft hij een beetje afgehaakt?

Je voelt je voller, als de tijd lezend voorbij gaat, denk je.

Buiten, achter je rug, is er een mooie zon. Het is stil.

Bijna genoeg voor vandaag. De andere helft is voor morgen.

Dat ene kussen doet iets goeds.

Zo meteen eerst alle spullen op het aanrecht inladen in de kast en de koelkast.

Het boek, met het juiste kaartje, met die foto van dat bootje met die blote mensen, terug op de stapel.

Er is nog altijd veel licht buiten.

Geen opmerkingen: