Soms komen verjaardagscadeautjes wel op tijd aan.
Voor het eerst na al die weken die afspeellijst horen.
De foto komt dichterbij.
Nadenken over de betekenis van niet storen.
Slaapaarzeling.
Rare dromen, na een omweg terug in de nacht schuiven.
Een bericht lezen en wat er gebeurt.
Iets is er nog.
Opruimplannen.
Een verhaal is ver weg.
Teleurstelling, sommige mensen zijn vermoeiend voorspelbaar.
Bloemetjes halen, nood aan bloemerigheid.
Al bijna een beetje wennen aan de nieuwe smartphone.
Zien wat er niet was.
Bloemetjes in de bakken, lichte overmoed.
Net toen je haar die dag wou bellen.
De dingen vinden zichzelf.
Pom, pom, pom.
Even je stem kneden.
Een pakje in het postkantoor, altijd op het verkeerde lijntje schrijven.
Goed nieuws horen, opgelucht.
Bijna knuffelbaar.
Zoveel verslagen.
Die pauze in de lange videovergadering is net lang genoeg om de was in te steken.
Die mevrouw heeft een mooie naam.
Een emotie neemt het over.
Nog even het lijstje afwerken.
Net voor je je presentatie moet geven.
De verschillende geluidjes bijna allemaal herkennen.
Anders alleen.
De felle zon in de ochtend.
Je zult wel weer op een verkeerde knop hebben geduwd.
Misschien is jouw associatieve logica anders.
De koffie, met chocoladeverlangen.
Eraan denken een nieuwe grote zak koffiebonen te halen.
Foto’s maken met dat ding, oefenen.
Al die planten, dus.
Nieuwe plaatjes voor de presentatie.
De trein wiebelt aangenaam.
Denken aan een stapel platen.
Het huis glimlacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten