Vogelgeluiden, vroeg in de ochtend.
Het ruisen van de regen, die net niet tegen het raam komt.
Het brutale geronk van een dieselauto.
De twee kindjes in de enigszins oversized kinderwagen met de mama er achteraan, in de winkel.
Het raspende geluid van een vinger over je weekendbaard.
De fluittoon in je oren.
Ergens in de verte hoor je aan het roepen dat iemand een doelpunt heeft gemaakt, of net niet.
Een van de buren ergens op een terras, ze spreekt Engels.
De trompet van Sam Vloemans, de gitaar van Jokke Schreurs.
De stem van iemand die je dierbaar is en hoe die verandert tijdens het gesprek.
De galm, die als een zwart gat de woorden van iemand opslokt, tijdens de videovergadering.
De stem van de vrouw die je het brood geeft.
Ze praten zachtjes, terwijl ze in de nacht door je straat lopen.
De stemmen die je je probeert te herinneren.
Het zachte en geborgen geluid van de eerste geut water die je in de koffiefilter giet.
Het kindje dat altijd zo hartverscheurend aan het wenen is.
De vrouw die over haar liefdesleven aan het vertellen is, terwijl je in de winkel staat.
Het zachte en rustgevende tikken van de toetsen van je laptop.
Het geluid van handen, in je droom.
De geluidjes wanneer iemand aan het antwoorden is op een berichtje.
Je piepende rem op je fiets, die telkens mensen doet schrikken.
Het geluid van je buik die zich weer ontspant.
De stem van die fascinerende vrouw in het webinar. (Of zijn het haar ogen?)
De dampkap die je eindelijk weer uit kunt zetten.
Geluiden in de traphal.
De taal van de mannen die bezig zijn aan de bouwwerf.
Die ene weekendkrant die zachter klinkt dan de andere.
Het vreselijke accent van die ene stem op de radio.
De pretgeluidjes van het kleine meisje dat probeert de duif te pakken.
De omroepstem in de trein. Iemand doet zijn best om opgewekt te klinken.
Mamaaaaaaa! Mamaaaaaaaaaaaa!!
Blote voeten op de stenen vloer.
Het sissen in de pan.
De fluisterende stem en de laagjes geluiden in de video.
Je adem, ineens.
Dat ding waarmee de tandarts even op al je tanden duwt om ze te controleren.
Het holle geluid bij het snijden van het brood.
Je krijgt een berichtje in woorden, en het is alsof je een stem hoort.
Het waarschuwingssignaal van de vuilniskar die achteruit de straat in rijdt.
Denken aan een concert waar je hopelijk binnen enkele maanden naartoe kunt gaan.
Het potlood in je schriftje.
De pepermolen.
De niet gezegde dingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten