Afleiding

Proberen je te concentreren op je vakantie. Niet denken aan…

Het aftellen redt zichzelf wel, je moet er niet de hele tijd mee bezig zijn. (Je spreekt jezelf licht vermanend toe, de zelfopvoeding gaat door…)

Elke dag een nuttig ding doen, dat was de afspraak met jezelf. Er is een lijstje gemaakt. Zo opgesteld, met veel kleine dingetjes, dat je veel kunt schrappen van het lijstje. Zo gaat het lekker vooruit.

Soms doe je stiekem meer dan een nuttig ding. Bezig zijn, het helpt tegen…

Zoals: de wasmand eens helemaal tot op de bodem leegmaken. Die paar dingen die altijd daar beneden blijven liggen, die moeten nu ook gewassen worden. (Zou die ene handdoek nu nog altijd kleur afgeven bij het wassen?)

Zoals: broeken repareren. Zou het aan je ogen liggen dat het altijd zo moeilijk is om die draad in die naald te krijgen? (Maar hoe je dat stuk klittenband weer op je regenjas moet krijgen, daarover moet je nog eens hard nadenken.)

Zoals: planten verpotten, de regenjassen wassen en opnieuw impregneren, die ene rugzak wegbrengen om de rits te laten repareren, de dampkap en de wasmachine schoonmaken, ...

Het voordeel is wel dat je zelf kunt bepalen wat nuttig is. In de marge van de boodschappenronde ineens een CD op de kop tikken die je al lang zocht, dat kan natuurlijk ook nuttig zijn. Een cadeau voor de blijde thuiskomst van je geliefde is eveneens zeer nuttig.

Nadeel van zo’n lijst, en van meer dan een nuttig ding per dag doen, is dat het steeds moeilijker wordt om dingen waar je geen zin in hebt nog verder naar achter te schuiven. Keukenkasten schoonmaken, in de kleerkast kijken wat er weg zou moeten (ja Jan, die onderbroek is nu echt wel versleten…), dat ene stuk van de kast in de woonkamer waar steeds alle ‘restjes’ belanden die nog geen andere plek hebben opruimen, …

(En toch helpt het blijkbaar niet altijd. Maar je kunt niet voortdurend gaan kijken welk weer het in Spanje is. In het kader van de interne dialoog komt er dan een lichte terechtwijzing. Gelukkig ziet niemand anders dat.)

Naast de nuttige dingen is er natuurlijk wel veel leestijd. Zomaar op het terras zitten lezen.

(En toch, er blijft een lichte onrust. Blijkbaar. Misschien tussendoor toch nog snel iets nuttigs doen, zoals de douche schoonmaken.)

En terwijl je zit te lezen, komt daar ineens een vlinder aanvliegen. Zo dichtbij.

De vlinder heeft je iets te vertellen, zo lijkt het wel.

(Weten dat de terugreis ondertussen bezig is. En wat dat met je doet.)

De vlinder lijkt zo zorgeloos. Fladderend van de ene naar de andere bloem.

(En dat je straks zeker wel een sms zult krijgen met waar ze de volgende nacht zal zijn. En dat je dan meteen op de kaart zult gaan kijken waar dat is. En tegelijk toch nog maar eens het weer in Frankrijk vanaf daar tot hier voor morgen checken natuurlijk.)

De vlinder laat zich rustig fotograferen. Geen schrik. Misschien heeft die vlinder wel mediatraining gevolgd?

(Dat je dat dus in je buik voelt. Onder meer.)

Je vertrouwt de vlinder nog een geheim toe, al fluisterend. De vlinder bevestigt: bij mij is je verhaal veilig.

Daar en hier.