Last

Het moet erg zijn in ons land... Ik zag het net nog op een affiche van een ijverige lokale liberale kandidaat: bovenaan een foto van de man in kwestie en onderaan de woorden "lage belastingen en veiligheid". Toen ik de affiche zag, bevond ik mij op de fiets in Herent. Ik keek onmiddellijk alle kanten uit, om te zien of er allerlei struikrovers of ander geteisem op de loer lagen om mij aan te vallen. Dat bleek nog mee te vallen. Het grote aantal schreeuwerige verkiezingsborden met vooral grote koppen leek mij op die plaats zowat het grootste veiligheidsprobleem te zijn. Het is echt schrikken, zeker van sommige van die koppen. En dan was ik in de straat nog niet ter hoogte van de nieuwe woonst van de heer Hendrik/Henrik/Henri/Rik/Rikke (of whatever) Daems gekomen.

Maar misschien stoort het gezwam over die belastingen me nog meer. De voorbije dagen kregen we al een opbod in gekakel tussen de kopstukken van CD&V en VLD. Het ging blijkbaar over wie nu eigenlijk het alleenrecht zou mogen hebben om luidop te toeteren dat de belastingen in de gemeenten nooit ofte nimmer nog zullen verhoogd worden. Waarschijnlijk ben ik gewoon niet slim genoeg om de finesse van dat debat te begrijpen. Nog minder begrijp ik dat dat een media-event van de eerste orde is. Daarover worden mensen dan geïnterviewd op televisie en kunnen de commentatoren van de kranten zich nog eens lekker laten gaan.

Als de dingen zouden herleid worden tot hun ware proporties, met name een intentie of belofte van een politieke partij in de verkiezingsstrijd, dan zou het allemaal nog niet zo erg zijn. Maar het gaat hier om iets anders. Het is hier blijkbaar een cultuur geworden om belastingen als een soort 'veiligheidsprobleem' te beschouwen. Iedereen zou hier voortdurend worden bedreigd door boze geesten die de al armlastige burgers nog verder zouden willen uitpersen, en dat enkel om 'de' staat te voeden.

Ik vraag me af hoeveel mensen spontaan zouden kunnen zeggen hoeveel belastingen ze betalen in hun gemeente. En vooral of ze weten wat daar allemaal mee gebeurt. Het zal wel normaal zijn dat de meeste mensen liever zoveel mogelijk geld zelf willen houden, maar wat je ervoor terug krijgt aan publieke diensten, is toch wel indrukwekkend.

Er zijn in ons land nog altijd veel te veel arme mensen. Dat is een onrecht en zou niet mogen. Punt. Maar daarnaast mag toch ook wel eens gezegd worden dat we nog steeds in een van de rijkste landen van de wereld leven. Als je ziek wordt, kun je meestal zeer snel in medische voorzieningen van zeer hoge kwaliteit verzorgd worden. Er zijn enorme mogelijkheden om onderwijs of opleidingen te genieten. Er is een meestal behoorlijk hoge kwaliteit van openbaar vervoer. Er zijn geen noemenswaardige problemen met toevoer van elektriciteit of water. Je kunt overal goed voedsel vinden.

Maar vooral, als ik door het landschap fiets of trein, dan zie ik overal behoorlijk immense huizen oprijzen. Ik zie mensen met dure en grote auto's. Het is normaal dat mensen ettelijke keren per jaar met vakantie gaan. Als je een beetje verder kijkt dan dit eigen land, dan zie je onmiddellijk dat die levensstandaard helemaal niet normaal is. Slechts een kleine minderheid van de mensen op deze planeet leeft in zo'n luxe. En toch moet er hier nog altijd eindeloos gezeurd worden over die belastingen.

Als ik sommige mensen hoor, dan zouden ze alleen gelukkig zijn als ze geen belastingen aan de staat moeten betalen, als ze op geen enkele manier zouden moeten betalen voor dingen als huisvuilverwerking, als de toch zo vermaledijde overheid ervoor zorgt dat ze overal zonder probleem gratis kunnen parkeren, als er nooit ergens een file staat, als iedereen overal zonder probleem een losstaande woning kan bouwen, en als 'men' er ook nog eens voor zorgt dat alle mensen die 'anders' zijn gewoon uit het gezichtsveld verdwijnen. Het is zo vermoeiend...

Ik heb geen probleem met een serieus debat over het te voeren fiscaal beleid. En ik pleit ook niet noodzakelijk voor hogere belastingen. Het valt me alleen steeds zwaarder dat het discours over de veronderstelde nood aan veel lagere belastingen steeds minder wordt tegengesproken. De fictieve illusie van de universele verlaging van de belastingen is niet in het algemeen belang.

En nog een stap verder. Ik zou nog veel liever een ernstig en verantwoordelijk debat hebben over de lasten die we doorschuiven naar het milieu, naar het Zuiden en naar de komende generaties. Wie alleen kortzichtig naar het hier en nu kijkt, en op geen enkele manier zijn of haar rijke levensstijl in vraag wil stellen en geen vorm van verantwoordelijkheid voor het geheel aanvaardt, die zorgt voor een immense lastenverhoging. Zij het dan wel voor anderen... En dat is pas echt een veiligheidsprobleem.