Ergens onderweg vroeg je me te wachten
Om te kijken naar de grote maan
Die komt enkel af en toe
Het moment kan zomaar voorbijgaan
Misschien is wachten het verkeerde woord
En is alles er al
Je hoeft niet bang te zijn
Ook dat wisten we al langer
Die handen, zei iemand
En de sporen in de tijd
Even blijven we staan
Om niet te verdwalen
Soms is er een verlangen
Om alleen maar rivier te zijn
Dat was het verhaal
En je glimlachte, traag genoeg
Om te blijven
jan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten