De maan in de verte.
De grens tussen hier en daar.
De eerste dans.
De herinneringen van een appel.
De afwezigheid naast je.
Je dromen, te groot.
De omweg.
De klanken in een kerk.
De ogen die je aankijken als je je ogen sluit.
De wind in de boom.
De demonen van soms een nacht in de dag.
Het vertragend uitbollen van alle vorige versies van jezelf.
Een veranderend gelaat, uitgespaard in de lucht voor je.
De naden van de tijd.
Het verlangen, op een onbewaakt moment.
De woorden die je nog niet geschreven hebt.
Niet meer weten waar jouw huid eindigt.
De koele lucht in de morgen die het huis binnenkomt.
De melancholie van een zondag.
De verhalen in het boek, de letters in het woord.
Hoe het huis veranderde, telkens als.
Het kleine houten beeldje, het lichaam dat alles draagt.
De oneindigheid, door een buik.
Het wachten van de toetsen van de piano.
Het landschap in het hout in de kast.
De handen van je grootvader, in de herinnering van het hout.
De stem van de zanger.
Het geheim dat de planten voor je bewaren.
Het gesprek dat je voert, de zinnen die je ziet vertrekken, naar elders.
Wat door je lichaam moet sijpelen, in de tijd die nodig is.
Hoe je kijkt naar de liefde.
De koude die je tegemoet kwam, toen, en wat er daarna gebeurde.
Het falen, zoals altijd.
En dat wat blijft.
De fossielen van een verdriet, leunend in een beweging.
De snijplank, net voor je aan de groenten begint.
Het ritueel, die kleine buiging, voor je je aan de nacht overgeeft.
En de zee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten