Tussen de getijden
In die windstilte
Gewichtloos en
Ontdaan van sporen
Misschien waren ze daar
Het verlangen en de troost
Je huid wist alles al
Over deze plek bij het water
Zitten in zachtheid
En alleen maar kijken
Er is een vertrek
En er is een blijven
Misschien is het een belofte
Daar waar de zee het land teder
Aanraakt, dat je nooit
Alleen zult zijn
jan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten