Een beetje digi

In de categorie: maak jezelf eens nuttig bij het begin van de kerstvakantie. Ik had het me al een tijd voorgenomen, maar nu zou het gaan gebeuren. Het installeren van de digitale televisie. Tussen twee boodschappen door snel even de winkel binnengesprongen om het pakket op te halen. Zodat ik niet meer kon gaan twijfelen.

Eerst al uitgebreid alles bestudeerd op de website, en me zitten afvragen of ik het zelf zou gaan ophalen, dan wel via de site zou bestellen. Erg belangwekkende vragen natuurlijk, want je krijgt constant allerlei boodschappen over het aantal euro’s dat je kunt besparen door online te gaan. Goed voor de reeds opkomende verwarring. Toch maar naar de winkel, kwestie van het menselijk contact te bevorderen. In de winkel hoorde ik trouwens dat een online bestelling langer duurt. Dus toch een beetje winst.

Rustig en zelfzeker in de winkel staan. Installeren? Dat doe ik zelf wel. Dat zal wel niet zo moeilijk zijn zeker? Thuisgekomen al even de dozen bekijken, maar er nog niet aan beginnen. Uitstel van genot, of uitstel van spanning, al naargelang. Maar wel gezien dat er al meteen een praktisch probleempje nakend was. Het apparaat bleek verbonden te moeten worden met een bakje dat twee verdiepingen hoger stond.

Niet zelf de hele tijd aanmodderen, sprak ik mezelf pedagogisch toe. Snel genoeg terug naar de winkel gaan als je het niet weet, laat die man in jezelf maar in de coulissen. En dus weer netjes aanschuiven. Hoe dat moet? Een kabeltje trekken meneer. O ja, een kabeltje. En moet je die stekkers daar dan zelf aan maken? Ja hoor, maar dat is niet zo moeilijk, je moet daar een speciale tang voor hebben. O ja, doe ik wel even.

Tijd dus om de doe-het-zelf-man uit het blik te trekken. Zonder aarzelen op weg naar de Gamma. Lichtjes zelfzeker de winkel binnengaan. Niet te lang treuzelen, gewoon vragen, hoorde ik mezelf zeggen. Om dan vast te stellen dat de mannen die in de Gamma werken blijkbaar toch altijd vriendelijker en behulpzamer zijn als ze een vrouwelijke klant hebben. En het advies dat je krijgt, is ook niet altijd helemaal geruststellend. Ja, meneer, ge moet daar zo’n tang voor kopen. Stom eigenlijk, want ge gebruikt dat daarna misschien wel nooit meer. En die stekkers, ja dat is niet simpel. Kunnen die mannen van Telenet dat niet zelf komen doen? En zo. Eigenlijk zou je dan nog wat langer rond moeten hangen tussen al die spullen, om rustig alle opties te overlopen, en zo vooraf nutteloze kosten uit te sluiten.

Kosten besparen. Toch een doel in deze. Aangezien ik de optie ‘self starter’ gekozen had, moest ik met de extra gemaakte kosten onder de kost blijven van de installateur die anders had moeten komen. Er zat nog enige marge op dus.

Thuis dan de doe-het-zelf-man dapper aan de slag laten gaan met kabel en stekkertjes. Al erg in de war over de noodzakelijke lengte van de kabel van beneden tot boven, maar dat zou wel blijken. ’s Morgens in bed was uitgebreid een werkschema ontwikkeld, voor welke handelingen in welke volgorde dienden te worden uitgevoerd. Kabel en stekkertjes dus. Het zou zichzelf wel uitwijzen, was me nog gezegd in de Gamma. Niet dus. Dan maar even enkele handige toelichtingen opgezocht op internet. Om vast te stellen dat het niet echt lukte.

Samengevat, na drie bezoekjes aan de Gamma, was de kabel geplaatst. Verdere details kunnen niet gegeven worden, maar waarschijnlijk ben ik toch nog net onder het bedrag van de installateur gebleven…

Daarna was het tijd voor het eigenlijke werk, het opstarten van het apparaat. Met alle handleidingen rondom mij. Met telkens speciale instructies voor self starters. Alles leek redelijk goed te verlopen. Tot ik ergens een code moest intikken. In alle handleidingen stond dat ik die code had gekregen bij het verkoopgesprek. Opnieuw rommelen tussen alle dozen, maar niets te vinden. Dus maar weer terug. En ja, na dus ook drie bezoekjes aan de winkel bleek alles nog in orde te komen.

De verwarring is nog niet over. Ik ben ervan overtuigd dat ik een analoog hoofd heb, en niet zozeer een digitaal. Ik hou wel van tv-programma’s, die je opzoekt in de tv-gids, en van je haasten om een programma nog te kunnen zien. Tot vandaag heb ik die oude videorecorder gekoesterd. En nu moet het allemaal anders waarschijnlijk. Nu zal ik bedolven worden onder interactieve mogelijkheden, onder programma’s à la carte. Schrik dat je ergens op duwt waardoor je extra moet bij betalen. Keuzestress, minstens voor enkele dagen. En er zijn natuurlijk ook nog de voordelen van de alleenwonende man. Er is niemand die me heeft zien prutsen, en niemand weet hoe vaak ik naar de Gamma gereden ben…

Misschien is het toch wel tijd nu voor wat extra chocolade.