Hoe herinnert je lichaam zich de tijd? En de dingen van de tijd. Er zijn vermoedens, er zijn lezingen (zoals je een plek kunt lezen).
Kun je de tijd blootleggen? En de aanraakbaarheid die daarmee zou komen.
Wat doe je, wanneer je de woorden niet aan kunt raken? Soms is wachten genoeg.
Moet je alle mensen opbellen die in je dromen komen? Soms is dat geen goed plan, waarschijnlijk.
Wordt de wereld een betere plek als je bij het poetsen staat te dansen op Doe Maar? Het kan ook een hele geruststelling zijn dat er op zondagochtend relatief weinig menselijke bewegingen waar te nemen zijn op het plein.
Vertel je over littekens of doen zij dat zelf? Sommige existentiële vraagstukken lossen zichzelf op.
Hoe draaglijk is boekfantoompijn? Soms zijn de dagen zo gevuld, nemen de dingen jouw agenda over, dat je de tijd om te lezen moet uitgraven, zoals een fossiel. Het is nochtans algemeen geweten dat boekfantoompijn dodelijk kan zijn.
Wat heb je over de liefde geleerd? Het is een vraag van elke dag, ongetwijfeld. Iemand zei je iets over liefde uitstralen, en je was in de war.
Wie kun je opzoeken in je hoofd? Je kunt terugkeren naar herinneringen, de beelden aanraken. Wie vooraan in je hoofd komt, je weet het nooit zeker.
Waar ben je als je tijdens het lezen heel even een soort halfslaapmoment hebt en je dan ineens een hele wereld ziet, als een droomstroom die ergens altijd beweegt? Misschien volgt die stroom jou, zoals anderen een bewaarengel hebben.
Wie zie je in de spiegel? Wie weet kom je het ooit te weten.
In welk universum kom je terecht als je de lepel met scherpe Gentse mosterd aflikt? Het is niet de eerste keer, dus ze kennen je daar al.
Hoe dicht kun je in je dromen bij een pijnloos lichaam komen? Misschien zou je verloren lopen.
Met wie uit het rijk van de doden zou je nog eens willen praten? Ook al zijn ze altijd dicht bij je.
Wat zou iemand zich van jou herinneren? Na die precisiekomeet.
Hoeveel dagen voor dat onderzoek in het ziekenhuis moet je nu ook weer beginnen met het eten van wit brood? Zodat je weer weet hoe lekker muesli kan zijn, de dag erna.
Hoe verlang je naar verlangen? Terwijl je kijkt naar de jaarringen.
Hoe overwin je snoeifaalangst? Planten insnoeien is ongetwijfeld een goede zaak, waarschijnlijk. Je geeft meer ruimte aan het leven. En toch kan het iets aanraken van het algehele falen.
Wat heeft de kosmos met jouw keel te maken? Misschien is er een geheim plan. Waarschijnlijk niet.
Is het een bewijs van overdreven discipline als je bij het ontbijt je natuurlijke krantenleestijd inkort omdat het zomeruur is? Waarschijnlijk wel.
Hoe oud is je ziel? Stel dat er een ziel zou zijn, en stel dat die oud kan worden, dan kan het nog geweldig meevallen misschien.
Wat zie je in de handen van anderen? Je herinnert je de handen van anderen. Als je de handen van anderen in je geest haalt, en daarna naar de jouwe kijkt, schrik je. Waarom weet je eigenlijk niet zo goed.
Hoe ga je om met stemgemis? Er is iemand die je graag nog eens zou horen, alleen al om haar stem.
En al die andere vragen die nog aan de andere kant van schrijfbaarheidslijn blijven.
Eindeloos. (En gelukkig maar.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten