Het leven is ingewikkeld

Soms, heel soms, ben je toch heel even blij dat je geen vrouw bent. Zoals wanneer je een reclamefilmpje ziet voor iets als mascara. Wat daar aan moeilijke woorden en concepten over het scherm rolt in een minuut of zo, dat is toch wel het betere werk. De parate technische kennis waar je als vrouw over moet beschikken om permanent feilloos te laveren tussen al die merken en al die spullen, al die beoogde effecten en al die daarvoor gebruikte producten, daar kun je alleen maar de diepste bewondering voor hebben.

De mascara in het filmpje heeft een 4D-effect. Dan begint het al meteen te tollen in je hoofd. 4D? Wat zou dan die vierde D zijn? Na diepgaand wetenschappelijk productonderzoek blijken de D’s te staan voor: volume, lengte, textuur en krul. En het gaat dus nog steeds over die paar haartjes op die strategische plek.

Meestal ben je als man natuurlijk al onmiddellijk knock-out door de verpletterende schoonheid van al die vrouwen die zomaar los door de wereld lopen. Waardoor je dus niet meer merkt dat er boven die ogen iets gebeurt in vier dimensies.

Waarschijnlijk moet die esoterische kennis geheim blijven. Maar goed, een mens wil toch altijd iets bijleren, in het kader van het wetenschappelijk onderzoek.

Het product wordt gepromoot met de volgende zin: “De magnetische kracht van reliëfvezels” Woew. Wat zou dat dan wel mogen zijn? Op de site van het product in kwestie wordt niet uitgelegd wat er hier aan de hand is. Bij verder surfen op het net kom je alleen maar terug op hetzelfde ene zinnetje op de site.

Geheime kennis dus, die niet mag onthuld worden voor de simpele zielen van deze wereld, de mannen. Alle vrouwen weten natuurlijk meteen waar het hier over gaat, en kunnen zelfs veelbetekenend naar elkaar knipogen, al dan niet in 4D, als dit belangwekkend thema spontaan zou opkomen in een gesprek, tijdens de afwas of zo, of ’s morgens bij het wakker worden.

Maar het is nog niet gedaan. Je dacht altijd dat make-up bedoeld was om vrouwen, die op zich al goddelijk mooi zijn, nog een level hoger te katapulteren qua intergalactische schoonheid. Je dacht altijd dat die producten een ‘natuurlijk’ effect beogen. De natuur die bedoeld wordt hier, komt misschien wel enkel voor in je hoofd, maar goed. Als je maar lang genoeg de boodschap geeft dat wat je zoekt natuurlijk is, dan geloof je het misschien wel.

Zo sta je als man ook elke avond weer van die geweldige houtblokken te kappen in zo’n houthakkershemd, terwijl je borsthaar verondersteld wordt welig uit de openstaande knopjes te wenken. En dat terwijl je eigenlijk veel liever voor de TV zou liggen, om te kijken naar een sullige film, nadat je goed hebt gecontroleerd of het wel warm genoeg is in huis. Maar goed, je denkt dat die activiteiten natuurlijk zijn. Dat zag je trouwens in die sullige films, waar je soms toch graag naar kijkt. Heel eerlijk weet je het dus niet hoe het wel moet, maar dat is een andere discussie natuurlijk.

In elk geval, je zoekt verder op de site van de bewuste mascara om te onderzoeken in welke mate dit product tot een grotere natuurlijkheid bijdraagt. Valt dat even tegen. Want wat staat er: “Het valse wimper effect van de toekomst.” Het product heeft dus als ultiem doel de indruk te geven dat je wimpers valse wimpers zijn. Meer zelfs, hier wordt een trend gezet voor de toekomst. Dit product wordt een waar referentiepunt voor het hele valsewimpergebeuren van de jaren die nog voor ons liggen. Leer je toch weer iets bij. Dat het doel is om er niet echt uit te zien, is toch een staaltje van postmoderne dialectiek die je hoofd opnieuw doet duizelen.

Er wordt dan nog een bekend fotomodel bijgehaald dat het uithangbord is voor deze geweldige innovatie. Het beoogde effect van het product wordt bereikt via het volume van de wimpers. “Je kunt de intensiteit opbouwen, laag voor laag, om het gewenste eindresultaat te bereiken. Een opvallende blik vanuit elke ooghoek. Betoverend!” Intensiteit opbouwen, daarover gaat het dus. Meer volume is meer intensiteit. En daardoor kun je dan uiteindelijk vanuit elke ooghoek een opvallende blik aanleveren. Wil dat dan zeggen dat er bij andere mascara’s van het pre-4D-tijdperk op de handleiding staat dat je altijd recht vooruit moet kijken omdat alleen dan een opvallende blik kan gegarandeerd worden? Het wordt andermaal niet uitgelegd, het blijft een mysterie.

Over het borsteltje is ook nagedacht. Sommige mensen zouden misschien denken dat een borsteltje in wezen een borsteltje is, maar ho maar! Men heeft de “borstel speciaal laten ontwerpen om het ultieme valse wimper effect na te bootsen. De slanke, ergonomische vorm van het licht gebogen borsteltje zorgt ervoor dat elke wimper afzonderlijk van een dun laagje mascara wordt voorzien. Voor een intense blik zonder klontjes.” Het woord klontjes verstoort toch een beetje de bijna sacrale sfeer die werd opgeroepen. Maar je legt je deemoedig neer bij de vaststelling dat enkel de vrouwelijke helft van deze wereld deze heilige graal zal kunnen benaderen, en dus ook zal kunnen vernemen wat de magnetische reliëfvezels zijn.

Respect! Er is geen andere conclusie denkbaar. Het is algemeen geweten dat je als man een geest hebt die iets simpeler is dan die van de werkelijke heersers van de schepping. Dat heeft soms ook zijn voordelen. Er is heel wat relevante technische kennis die je helemaal niet hoeft te verwerven. En die gebieden van je hoofd die die kennis hadden kunnen opzoeken zijn trouwens toch al meteen uitgeschakeld als er weer zo’n goddelijk wezen in je blikveld opduikt. Je hebt dus ook nog eens een prima excuus om het niet te moeten weten. Gelukkig weten die vrouwen het wel allemaal. Respect!