‘Het is een nieuwe plaat van een oude opname. De tapes van dat legendarische concert zijn opnieuw aangepakt, en het klinkt allemaal nog mooier. Dichterbij eigenlijk. Er zit zoveel energie in dat concert. Hoe zij spelen, ik kan het niet uitleggen, maar soms maakt het me een beetje bang. Niet om van weg te lopen of zo, het is iets anders.’
‘Je bent een rare jongen.’
‘Ik weet het.’
‘Wel een lelijke hoes eigenlijk, als ik dat mag zeggen.’
‘Een heel lelijke hoes, eigenlijk.’
‘Je hebt het gehoord, je bent dus geen heks, want je bent te grijs.’
‘Maar mijn haar is wel wit blijkbaar.’
‘Dat ene haar.’
‘Jaja, het zal wel.’
‘Blijf maar in de buurt nu, niet weggaan.’
‘Was ik ook niet van plan.’
‘Heb je die man gezien? Met dat petje?’
‘Ja.’
‘Hij leek zo verloren, hoe hij daar zat.’
‘Misschien wachtte hij op iemand. Een eerste afspraakje of zo?’
‘Misschien wachtte hij op niemand, of iemand die alleen in zijn hoofd bestond.’
‘Van dit liedje krijg ik altijd tranen in mijn ogen. Ik weet nog toen ik het de allereerste keer hoorde. Ik moet een jaar of vijftien geweest zijn, en het was in de bioscoop, samen met mijn buurjongen. Het was als een bom die insloeg.’
‘Het is wel mooi, maar ik denk niet dat ik zie wat jij ziet, of zo. Is dat erg?’
‘Nee, het is niet zo erg. Trouwens, als ik geen heks ben, wat ben ik dan wel?’
‘Misschien een wat groot uitgevallen kabouter met een deuk of zo.’
‘Daar kan ik wel mee leven.’
‘Je zei gisteren dat je soms bang bent om de weg kwijt te zijn, leg dat eens uit.’
‘Hoe moet ik dat uitleggen. Misschien is de weg niet het goede woord. Het is meer iets als niet meer herkennen. Waar ik ben, wie ik ben, met wie ik ben.’
‘En heb je dat dan soms?’
‘Ja, soms wel. Het maakt me minder bang dan vroeger, denk ik. Ik probeer het gewoon over te laten gaan.’
‘Ik heb dat wel eens met mijn stem, en met mijn lichaam. Dat alles precies ergens anders is, en dat ik het terug moet halen. Door het water of zo.’
‘Vind je dat ook niet moeilijk soms dat zo’n lichaam zijn eigen weg volgt? Soms veel tijd vraagt om terug te komen, en je soms ook voor is?’
‘Ik denk het niet. Minder dan jij alleszins.’
‘Misschien wel.’
‘Jij wilt daar wel altijd woorden voor hebben, voor al die dingen. Misschien moet dat niet.’
‘Het is als een deur waar ik altijd wel weer door moet gaan, wat er ook gebeurt. Ik kan niet anders.’
‘Soms wil ik het, en soms helemaal niet.’
‘Misschien hangt het af van de maan. Misschien heeft de maan wel een of andere kracht over mij.’
‘Waarom zeg je dat?’
‘Heb je die maan gezien, het voorbije weekend? Daar was iets mee.’
‘Dit liedje vind ik wel mooi.’
‘O ja. De Unfaithful Servant. Die stem, het is alsof er altijd iets van verdriet in zit. Alsof het een soort ultiem lied is. Het laatste dat gezongen wordt. En dan moet die gitaar nog komen straks. Die maakt zich precies los van de rest, heel even dan.’
‘Je bent wel grappig als je over je muziek vertelt.’
‘Ja?’
‘Mooi eigenlijk.’
‘En jij was heel mooi daarstraks. Je was fel, en je ogen waren zo open.’
‘Zijn ze dan dicht soms?’
‘Ja, soms wel natuurlijk, maar er zijn soorten van open.’
‘Soorten van open, dat lijkt me wel een goede samenvatting van mij te zijn.’
‘Volgens mij ben jij niet samen te vatten. Gelukkig maar. Jij ontsnapt aan de zin.’
‘De zin?’
‘Ja, de zin met woorden die jou zou samenvatten.’
‘O, die zin.’
‘Over die andere zin hebben we het nu niet.’
‘Nee?’
‘En als we nu eens afspreken dat we binnenkort op maanvakantie gaan.’
‘Hoezo?’
‘Wel, ergens naartoe gaan om naar de maan te gaan kijken.’
‘En dan?’
‘En dan zien wat er gebeurt, zien wat de maan met ons doet.’
‘Lijkt me wel een goed plan eigenlijk.’
‘Ik zou zelfs zeggen: een redelijk goed plan.’
‘Redelijk wel ja.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten