Je handen dragen de verhalen
Misschien is er niet meer dan dat
Het zou kunnen dat het tijd is
Dat het genoeg is, om te blijven
Iemand wilde weten waarom
Je blijft teruggaan, naar de zee
En alles wat je droomt, en meer
Dat je alleen daar kunt zijn
Wat je niet kunt zeggen, en de scheuren
Waar de troost door kan komen
Als je lang genoeg wacht
Dat er altijd nog iets over is
En ook iets over thuiskomen
Na een lange reis, steeds weer
En het trage fluisteren, nog warm
Dat je het alleen maar moet zeggen
jan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten