De zondag ligt open, denk je ’s morgens. Net genoeg dingen die je zou moeten doen. Dingen afronden die al even wachten.
Je bent al een beetje gewend aan de nieuwe krant, al is het eerste gevoel nog niet helemaal weg, denk je.
(Misschien heb jij ook niet zoveel behoefte aan lifestyle, whatever that may be.)
Een mooi verhaal gaat heen en weer. Iets over dingen die blijven, en zijn in afwezigheid.
(Je zoekt dat ene stukje terug, over zijn in afwezigheid. Je schrikt een beetje van wat je leest.)
Je ziet mensen dansen in een filmpje.
Je ziet een traag verhaal in een grote lege ruimte.
De nieuwe planten krijgen hun plekje op het terras, in de juiste potten. Je bent benieuwd hoe die bamboe het zal doen. (Er is iets met die hoek van het terras.)
Je hoopt dat ze zich thuis zullen voelen. (Het blijft je soms verbazen dat ze bij je willen blijven.)
(Misschien moet je nog enkele kleine plantjes extra halen. Dat kan een nieuwe opdracht worden.)
Nuttige dingen. Zoals naar de glasbak gaan en je belastingbrief invullen. En ook nog een wasje draaien.
Mensen die ‘in de politiek’ willen gaan. Op zich heb je dat al nooit begrepen. (Je bent heel ouderwets, wat dat betreft. Je hebt een overtuiging, je engageert je en dus doe je dat ook in de politiek. Of zoiets. In de politiek willen gaan, alsof het een doel op zich is, klinkt net iets te instrumenteel, om het vriendelijk te zeggen.) Mensen die in de politiek willen gaan en beginnen met het lezen van Machiavelli, het is toch een beetje foute boel. En die mensen worden dan zo bewonderd omdat ze het spel zo goed spelen. (Door mannen, meestal.)
(Het heeft ook iets met je cynismealarm te maken, waarschijnlijk.)
Je denkt nog aan wat de je de vorige dag las over melancholie.
Het is van de zondag.
Je legt jezelf even neer. Je mag even verdwijnen.
Je leest iets waar je een beetje van schrikt.
In een vers boek beginnen. Je twijfelt nog even tussen twee boeken, al wist je eigenlijk al welk je zou kiezen. Een harde kaft, een nieuwe vertaling van een bekend boek, mooie tekeningen.
Soms kiest een boek jou.
Zoals je ook in de boekhandel door het aanraken van een boek kunt weten of het een goed boek is voor die of die.
De bovenbuurvrouw vertelt je dat ze hoorde dat het zo druk is op de zeedijk.
(Als je je ogen sluit en traag ademt, is de zee niet zo ver weg.)
Het hoort bij dat moment van de zondag. Huidverwarring. Lichte kortsluiting, beelden schuiven door elkaar. Je handen trillen.
Gebakken aardappeltjes herstellen de vrede.
Dingen die blijven, dus.
(Verhalen in je hoofd.)
Er is nog veel wind.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten